Visite, Carnaval, 50 shades of Grey!

Het is alweer een tijdje gelden dat ik de blog heb bij gehouden, schandalig lang geleden. Bij deze dus een wat langere dan misschien als normaal.

Kerst en Oud&Nieuw dus. Eerste kerstdag zijn we lekker rustig wakker geworden en hebben we samen ontbeten. Daarna hebben we onze spullen gepakt, koelbox gevuld en hop naar het strand. Daar hebben we met vrienden heerlijk heel de middag gezeten. Heerlijk genoten. ’s Avonds lekker gegeten samen thuis. De volgende dag dachten we weer hetzelfde, eerst lekker ontbijten thuis, daarna rustig aan alle spullen pakken, koelbox weer vullen allen ditmaal ook met vlees en andere hapjes want we hebben heerlijk gebbqd op Arashi Beach. Dit weer met vrienden. Wat is het heerlijk genieten in je bikini kerst vieren. Niks te klagen dus! Jesse had ook vakantie dus we hebben genoeg strand daagjes gehad in de vakantie. Ook kwam oud en nieuw natuurlijk dichterbij en de visite die in januari ging komen ook.
Met oud en nieuw zijn we s’ middags de stad in geweest want er werd flink wat vuurwerk afgestoken in de stad. Dus wij de stad in! Geweldig om te zien hoe al die matten afgestoken worden. Ook was er in de stad een soort van Festival, er waren over DJ’s muziek aan het draaien met er naast een barretje dus ons bezoekje werd iets langer want het was wel erg gezellig.
’s Avonds zijn we naar vrienden gegaan en hebben we daar lekker de bbq aan gestoken en lekker gegeten en gedronken en oud & nieuw gevierd. Twee keer zelfs, een keer NL tijd en natuurlijk onze tijd.
Gek gevoel om het zo te vieren. Je bent zo gewend met alle familie om je heen en je vrienden uit NL. En wij hebben een grote familie .

Oud en nieuw geweest en ja daar komt het volgende leuke dingetje mijn zus en haar vriend en kids komen. Iets waar ik na uit heb gekeken vanaf het moment dat we hier woonde. Eindelijk na een half jaar is het zover, ze komen. En ik ga mijn neefje zien voor het eerst live!!!!!!!
De dag dat ze aankomen ben ik bloednerveus en Jesse zegt dat ik niet te geniete ben. Ik wil ook al op tijd naar het vliegveld terwijl ik eigenlijk we weet dat het best lang kan duren voor ze uiteindelijk de koffers hebben.
Je kan bij het vliegveld de mensen zien staan bij de koffers en jaaaaaaa we zien ze!!!!!! Ze komen door de schuifdeuren en eindelijk zijn ze er! Na een vlucht van zeker 10 uur en elkaa een half jaar niet gezien te hebben kan ik ze eindelijk vast houden. Mirre ziet haar nichtjes en vliegt ze in de armen! Jesse en Taco zien elkaar na een lange tijd ook weer ( want ja we zagen elkaar heel erg vaak in NL) En eindelijk kan ik mijn neefje vast houden! Het was een emotioneel moment. Heerlijk ze zijn er!

We hebben een super leuke tijd samen. Ze hebben een huisje waar ze slapen wat maar 5 min bij ons vandaan is. Maar verder zijn we heel de dag bij ons.

Minder is dat Scott erg ziek wordt en veel van onze tijd in beslag neemt. Hij heeft bloedarmoede en krijgt daarbij ook nog eens ernstige maag/darm klachten. Het wordt zelfs zo erg dat hij opgenomen moet worden in de dierenkliniek. Maar gelukkig zien we beetje bij beetje verandering en wordt hij wat beter. Hij houdt zijn eten weer binnen en begint langzaam aan weer praatjes te krijgen. Scott was in totaal zeker 7kilo afgevallen en misschien wel meer uiteindelijk. Hij is nu weer helemaal opgeknapt en konden wij weer genieten van onze tijd samen.
We konden weer uitjes plannen. Dierentuin, Nikkie beach ( erg leuk en relaxed), Butterfly Farm, Eagle Beach. Echt genieten.

Tuurlijk was er ook carnaval hier en wat wordt dat goed gevierd hier! Er worden al karren en standjes weken van tevoren neergezet langs de kant van de weg want het is hier echt een happening. Optocht was een al vrolijke kleuren en liedjes!!! Echt zo gaaf! We hebben nu al zin in volgend jaar. Wie weet loop ik zelf wel mee in de optocht want dat lijkt me het allergaafst!!!! Een optocht van 12:00 t/m 18:00 in bloedhitte, tis warm maar zo gaaf!

Langzaam aan voel je dat de 4 weken bijna om zijn en komt dat akelige moment weer steeds dichterbij . Doei zeggen tegen elkaar. Pf wat voelde ik me rot zeg. Dan denk je ik moet doei zeggen tegen de mensen waar ik van hou. Doe ik er goed aan om hier te wonen? Onze kinderen waren zo verdrietig weer, dan twijfel je toch. Ook al weet je dat het verdriet bij kinderen vooral van korte duur is. Ze gaan weer spelen en gaan weer verder met hun dagelijkse dingen.
Dit keer lag het bij mij toch wat anders. Ik had het met een vriendin erover en zei waar zijn mijn tranen? Het lijkt wel of ze op zijn! Maar het is uiteindelijk een soort van zelf bescherming. Als je alles binnenlaat heb je misschien geen fijne tijd op het one happy island hier.
De tranen bleven de dag van vertrek dus ook maar komen en hielden niet op. Het gemis is er nog steeds en bij heel veel dingen denk ik waren ze maar hier……. Maar het fijne is dat mijn leven dan toch ook weer doorgaat hier. De dingen weer ook normaal zijn die ik hier doe, sport, zwemles, spelende vriendjes/ vriendinnetjes , school, gezellige dingen doen met mijn gezin. Want spijt van onze keuze naar Aruba, nee dat heb ik echt niet. Ik voel me hier thuis op dit kleine eilandje. De momenten van afscheid nemen blijven moeilijk maar het is gelukkig niet voor altijd. En de techniek tegenwoordig is toch super! Facetime/ Skype, wij kunnen er niet zonder!

We kunnen natuurlijk niet vergeten dat Laisa en ik geweest zijn naar de premiere van 50 shades of Grey! We moesten in cocktail komen en het was echt super leuk! Wat ook heel leuk is…….. dat we nog een prijs wonnen ook. Een diner bon for two. Deze kunnen we dan wel niet meer samen besteden maar het was echt super leuk! Er werden prijzen weggegeven, echt te gek! Reis naar Miami, Ipad, Telefoon, kleding cheques en een diner bon en nog veel meer.
Dus nu avondje oppas regelen en Jesse en ik gaan lekker met zijn twee uit eten.

Nu het volgende leuke….. Mijn andere zusje, man en nichtje komen over 9 dagen!!!!!!! Super veel zin in!!!!!! Weer iets leuks om na uit te kijken!!!

Ajo en tot snel!!!