Mooie dingen, verdrietige dingen en afscheid nemen
Blijf op de hoogte en volg Familie
17 Maart 2017 | Aruba, Oranjestad
Een jaar geleden dat ik een blog heb geschreven. Een jaar waarin veel leuke en minder leuke dingen zijn gebeurd. Laten we met alle leuke dinge beginnen!
Stage heb ik goed afgerond en daar heb ik een hele leuke baan aan overgehouden. Ik bleef op de school en ging werken als peuterleidster. Op de basisschool zijn ook twee peutergroepen, Prikichi. In deze klassen zitten kindjes van 2 tot 4jaar. Een super leuke doelgroep om mee te werken. Ik werk samen met een hele leuke collega, werkt ook heel fijn, echt een goed team zijn we! Nu is dit allemaal wel allemaal weer lang geleden want ondertussen zijn we wel een jaar verder. Want sinds 1maart ben ik gestopt met werken. Dit is een eigen keuze. Ik heb hiervoor gekozen om er de laatste paar maanden dat we op het eiland zijn er nog even volop van te genieten van al dat moois hier, mijn studie af te maken ( examens vooral) en vooral het aller belangrijkste er nog fulltime te kunnen zijn voor mijn gezin. Want iedereen weet fulltime werken, een gezin, vrienden en genieten van het eiland is soms best lastig. Maar wat heb ik het naar mijn zin gehad op de basisschool. Super mooie kansen gekregen om mezelf te ontdekken en wat ik leuk vind om te doen, om bij een leuk team te mogen zijn. Super tijd!!
Ook hebben we veel bezoek gehad in de tussentijd. Heerlijk en super om iedereen te laten zien hoe wij hier leven. Ze een stukje mee te laten genieten van ons leven hier. Om gezellig op de porch een biertje of wijntje te drinken zoals een aantal jaar terug in ons huis in Gaanderen. Het afscheid nemen van het bezoek is dan de minder leuke kant. Dat zal altijd zo blijven. Vandaag bijvoorbeeld mijn lieve moeder uitgezwaaid. Heerlijke twee weken samen gehad en dan tja daar komt dat afscheid weer. Nu krijgen we eind maart nog een keer bezoek en dan is bijna iedereen bij ons geweest. Ik wil even zeggen dat we het ontzettend gaaf vonden dat jullie bij ons op bezoek kwamen en dat we jullie een kijkje mochten geven in ons dagelijkse ritme, waaronder dus ook genieten op het strand onder het genot van een amstel bright of wijntje!!! Hananja en Emil dat gaan we dus ook zeker doen ;)!!
Ook hebben we onze laatste sinterklaas, kerst en oud&nieuw gevierd. Wat gek om te weten dat dit de laatste op Aruba waren. In die maand hadden we ook bezoek. Joshua en Mirthe en de lieve kleine madelief ware bij ons om samen Sint te vieren en mijn verjaardag. Met kerst waren vrienden van ons op bezoek! Super gezellig. Uiteraard hebben we de traditie in ere gehouden om samen met mijn lieve vriendinnetje Viv en der gezin Sint en kerst te vieren. We vroegen ons al af hoe doen we dit volgend jaar als we 1,5 uur rijden van elkaar af wonen en we hebben maar besloten om een sinterkerst te vieren. Tradities die we maken zijn er om in ere te houden.
In december hebben we een moeilijk besluit moeten nemen en hebben we afscheid moeten nemen van Nala. Onze lieve trouwe viervoeter. Ze was erg ziek en we hebben haar moeten laten inslapen. We hebben haar een mooie laatste rustplaats op het hondenkerkhof op Aruba gegeven. Dit is op het strand en lekker dichtbij de zee dus waar ze het heerlijk vond om rond te rennen.
Mirre en Sem genieten van het lekkere leven op Aruba. Na schooltijd lekker spelen en zwemmen. Na sport gaan, met vriendjes afspreken, leuke dingen samen doen. Ze hebben het veel fijn op school en het gaat allemaal heel goed.
Ook was er minder goed nieuws. Het nieuwe jaar startte mooi maar toen kregen we telefoon van mijn vader. Het ging niet goed met mijn lieve opa. Zo wat een afstand voelde ik. In dubio wat te doen al naar Nederland vliegen maar tja dan, ik had maar twee weken. Of gaan als we het verdrietige nieuws horen. Uiteindelijk hebben we voor het laatste gekozen en kregen we 21 januari het verdrietige nieuws dat mijn opa overleden was. De dagen ervoor waren heftig en het contact met Nederland was veel en intens. Na het belletje heeft mijn vader alles in gang gezet bij het werk van Jesse om naar Nederland te vliegen. Ik had vrij van het werk gekregen en zo vertrokken we een paar daagjes erna toch wel onverwachts naar NL. We hadden een lange reis voor de boeg want de enige reis was naar Curaçao en daar een tussenstop te maken en die avond naar NL te vliegen. Wat natuurlijk heel verdrietig was om naar NL te moeten vliegen was het ook heel erg leuk om een dagje op Curaçao te zijn. We hadden een autootje gehuurd en rond gereden en de kids van alles laten zien waar we gewoond hebben, de flamingo’s, de pondjesbrug, foto’s gemaakt voor het dushi bord. Na en dag rond rijden waren we en werd het tijd voor de lange vlucht naar NL.
Wat een heftig en intense eerste week was dat. We kwamen woensdags aan, gelijk naar oma en naar mijn opa om afscheid te nemen. Donderdags de crematie. Wat een heftige en emotionele dag maar wat fijn om al mijn familie om me heen te hebben. Daarna komt het verwerken. Wat is het dan fijn om bij je familie te zijn.
Ook hebben we leuke dingen gedaan in NL. We hebben weer sneeuw gezien, kids waren helemaal wild. We hebben wat dingen gedaan en gekocht voor ons huis alweer. Mijn zusjes gezien en onze lieve neefjes en nichtjes. Ook hebben we uiteraard de andere familie gezien en daar heerlijk mee gegeten en gekletst. Het was een hele verdrietige reden maar wel fijn om iedereen even te zien.
Mijn lieve opa, wat was je een lieve opa en overgroot opa, het leek alsof toen we in de zomer bij je waren je al afscheid van ons nam en wij toch ook een beetje van jou maar ook al neem je afscheid van elkaar het nieuws horen op 9000km afstand voelt nog verder weg en heel verdrietig. Wat had ik je graag nog van te voren gezien en wat had ik je graag alle verhalen van ons laatste jaar verteld. Nu vertel ik ze en hoop ik dat je ze toch een beetje meekrijgt op die mooie plek waar je nu bent onder pijn. Ik hou van je opa!
Dan ben je weer terug op Aruba en voelt het heel gek om terug te zijn. Het is mijn thuis Aruba maar nu Nederland zo dichtbij komt voelt Nederland ook weer een beetje als thuis aan. Veel dingen die we nu doen zijn de laatste keer op Aruba. Laatste keer dag van de vlag viering op school, laatste keer Pasen. Wat hebben we het toch fijn gehad in Aruba. Wat zijn we toch gezegend! Nu gaan we al bijna de verhuis stress in ;). In juni komen de verhuizers en dan gaan we daarna het hotel in en 14 juli zullen we weer naar Nederland vliegen. Dan is ons avontuur Aruba voorbij maar nu nog vooral heel hard genieten van alle mooie dingen die nog meemaken. Heel hard genieten van het mooie eiland met mijn nog mooiere gezin!
Tot de volgende blog!
Stage heb ik goed afgerond en daar heb ik een hele leuke baan aan overgehouden. Ik bleef op de school en ging werken als peuterleidster. Op de basisschool zijn ook twee peutergroepen, Prikichi. In deze klassen zitten kindjes van 2 tot 4jaar. Een super leuke doelgroep om mee te werken. Ik werk samen met een hele leuke collega, werkt ook heel fijn, echt een goed team zijn we! Nu is dit allemaal wel allemaal weer lang geleden want ondertussen zijn we wel een jaar verder. Want sinds 1maart ben ik gestopt met werken. Dit is een eigen keuze. Ik heb hiervoor gekozen om er de laatste paar maanden dat we op het eiland zijn er nog even volop van te genieten van al dat moois hier, mijn studie af te maken ( examens vooral) en vooral het aller belangrijkste er nog fulltime te kunnen zijn voor mijn gezin. Want iedereen weet fulltime werken, een gezin, vrienden en genieten van het eiland is soms best lastig. Maar wat heb ik het naar mijn zin gehad op de basisschool. Super mooie kansen gekregen om mezelf te ontdekken en wat ik leuk vind om te doen, om bij een leuk team te mogen zijn. Super tijd!!
Ook hebben we veel bezoek gehad in de tussentijd. Heerlijk en super om iedereen te laten zien hoe wij hier leven. Ze een stukje mee te laten genieten van ons leven hier. Om gezellig op de porch een biertje of wijntje te drinken zoals een aantal jaar terug in ons huis in Gaanderen. Het afscheid nemen van het bezoek is dan de minder leuke kant. Dat zal altijd zo blijven. Vandaag bijvoorbeeld mijn lieve moeder uitgezwaaid. Heerlijke twee weken samen gehad en dan tja daar komt dat afscheid weer. Nu krijgen we eind maart nog een keer bezoek en dan is bijna iedereen bij ons geweest. Ik wil even zeggen dat we het ontzettend gaaf vonden dat jullie bij ons op bezoek kwamen en dat we jullie een kijkje mochten geven in ons dagelijkse ritme, waaronder dus ook genieten op het strand onder het genot van een amstel bright of wijntje!!! Hananja en Emil dat gaan we dus ook zeker doen ;)!!
Ook hebben we onze laatste sinterklaas, kerst en oud&nieuw gevierd. Wat gek om te weten dat dit de laatste op Aruba waren. In die maand hadden we ook bezoek. Joshua en Mirthe en de lieve kleine madelief ware bij ons om samen Sint te vieren en mijn verjaardag. Met kerst waren vrienden van ons op bezoek! Super gezellig. Uiteraard hebben we de traditie in ere gehouden om samen met mijn lieve vriendinnetje Viv en der gezin Sint en kerst te vieren. We vroegen ons al af hoe doen we dit volgend jaar als we 1,5 uur rijden van elkaar af wonen en we hebben maar besloten om een sinterkerst te vieren. Tradities die we maken zijn er om in ere te houden.
In december hebben we een moeilijk besluit moeten nemen en hebben we afscheid moeten nemen van Nala. Onze lieve trouwe viervoeter. Ze was erg ziek en we hebben haar moeten laten inslapen. We hebben haar een mooie laatste rustplaats op het hondenkerkhof op Aruba gegeven. Dit is op het strand en lekker dichtbij de zee dus waar ze het heerlijk vond om rond te rennen.
Mirre en Sem genieten van het lekkere leven op Aruba. Na schooltijd lekker spelen en zwemmen. Na sport gaan, met vriendjes afspreken, leuke dingen samen doen. Ze hebben het veel fijn op school en het gaat allemaal heel goed.
Ook was er minder goed nieuws. Het nieuwe jaar startte mooi maar toen kregen we telefoon van mijn vader. Het ging niet goed met mijn lieve opa. Zo wat een afstand voelde ik. In dubio wat te doen al naar Nederland vliegen maar tja dan, ik had maar twee weken. Of gaan als we het verdrietige nieuws horen. Uiteindelijk hebben we voor het laatste gekozen en kregen we 21 januari het verdrietige nieuws dat mijn opa overleden was. De dagen ervoor waren heftig en het contact met Nederland was veel en intens. Na het belletje heeft mijn vader alles in gang gezet bij het werk van Jesse om naar Nederland te vliegen. Ik had vrij van het werk gekregen en zo vertrokken we een paar daagjes erna toch wel onverwachts naar NL. We hadden een lange reis voor de boeg want de enige reis was naar Curaçao en daar een tussenstop te maken en die avond naar NL te vliegen. Wat natuurlijk heel verdrietig was om naar NL te moeten vliegen was het ook heel erg leuk om een dagje op Curaçao te zijn. We hadden een autootje gehuurd en rond gereden en de kids van alles laten zien waar we gewoond hebben, de flamingo’s, de pondjesbrug, foto’s gemaakt voor het dushi bord. Na en dag rond rijden waren we en werd het tijd voor de lange vlucht naar NL.
Wat een heftig en intense eerste week was dat. We kwamen woensdags aan, gelijk naar oma en naar mijn opa om afscheid te nemen. Donderdags de crematie. Wat een heftige en emotionele dag maar wat fijn om al mijn familie om me heen te hebben. Daarna komt het verwerken. Wat is het dan fijn om bij je familie te zijn.
Ook hebben we leuke dingen gedaan in NL. We hebben weer sneeuw gezien, kids waren helemaal wild. We hebben wat dingen gedaan en gekocht voor ons huis alweer. Mijn zusjes gezien en onze lieve neefjes en nichtjes. Ook hebben we uiteraard de andere familie gezien en daar heerlijk mee gegeten en gekletst. Het was een hele verdrietige reden maar wel fijn om iedereen even te zien.
Mijn lieve opa, wat was je een lieve opa en overgroot opa, het leek alsof toen we in de zomer bij je waren je al afscheid van ons nam en wij toch ook een beetje van jou maar ook al neem je afscheid van elkaar het nieuws horen op 9000km afstand voelt nog verder weg en heel verdrietig. Wat had ik je graag nog van te voren gezien en wat had ik je graag alle verhalen van ons laatste jaar verteld. Nu vertel ik ze en hoop ik dat je ze toch een beetje meekrijgt op die mooie plek waar je nu bent onder pijn. Ik hou van je opa!
Dan ben je weer terug op Aruba en voelt het heel gek om terug te zijn. Het is mijn thuis Aruba maar nu Nederland zo dichtbij komt voelt Nederland ook weer een beetje als thuis aan. Veel dingen die we nu doen zijn de laatste keer op Aruba. Laatste keer dag van de vlag viering op school, laatste keer Pasen. Wat hebben we het toch fijn gehad in Aruba. Wat zijn we toch gezegend! Nu gaan we al bijna de verhuis stress in ;). In juni komen de verhuizers en dan gaan we daarna het hotel in en 14 juli zullen we weer naar Nederland vliegen. Dan is ons avontuur Aruba voorbij maar nu nog vooral heel hard genieten van alle mooie dingen die nog meemaken. Heel hard genieten van het mooie eiland met mijn nog mooiere gezin!
Tot de volgende blog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
