One happy island

Nog een paar nachtjes en dan komt opa Robert logeren bij ons! We hebben er echt el zin in! Ook nog een paar nachtjes en dan die goede lieve Sint met zijn zwarte pieten bij ons op Aruba. Heerlijk lekker normaal, lekker Sinterklaas vieren. Al die onenigheid is hier bij ons op het eiland niet!!!

Ondertussen natuurlijk weer van alles leuks meegemaakt en het gewone leven gaat hier natuurlijk ook door!
De kids doen het super op school! Ze hebben het naar hun zin en hebben leuke vriendjes en vriendinnetjes.
Jesse is druk met werken en is elke dag lekker op tijd thuis. Is weinig weg met oefeningen, oh daar kunnen wij heel goed aan wennen. Heerlijk mijn mannetje zoveel thuis.

En tja wat doe ik nou heel de dag, want ja ik werk niet. Nou je zult het geloven of niet maar soms ben ik gewoon echt druk.Alles gaat hier natuurlijk in een wat langzamer tempo maar echt soms ben ik druk.
Ik sta elke dag vroeg op, 6:20 gaat mijn wekkertje. Kids beginnen om 7:45 op school. Dan ga ik helpen in de bieb, helpen bij Mirre in de klas (2x per week), helpen bij Sem in de klas als het nodig is, wandelen met de honden soms lekker op het strand, het huishouden moet gebeuren, de boodschappen moete gedaan worden, uiteraard moet er aan mij kleurtje gewerkt worden ;P of ja bijgehouden worden, koffie drinken met vriendinnen, eten koken voor mijn gezinnetje, zwemles van de kids, speelafspraakjes van de kids, paardrijden van Mirre , fotoshoots maken van mensen en ga zo maar door. Dus eigenlijk heb ik gewoon genoeg te doen. En als het dan weekend is genieten we heerlijk met zijn 4 en de doggies en gaan we lekker naar het strand, doen we leuk dingen samen, met vrienden afspreken. Een lekker leven dus/1
Zo waren we afgelopen weekend met het gezinnetje naar de Noordkust, hondjes mee. Heerlijk genieten daar, weinig mensen, honden kunnen lekker rond rennen daar. Nou is het soms natuurlijk wel vervelend als er weinig mensen langs komen zoals een tijdje terug toen wij met onze auto vast stonden in het zand. Gelukkig kwam er iemand langs bij ons en heeft die man ons geholpen. Hoe we daar vast kwamen te staan, laten we zeggen dat Jesse de volgende keer wel naar me luistert ;). Maar goed afgelopen weekend dus, we waren gezellig daar en we stonden op het punt naar huis te gaan. Ziet Jesse een volkswagen Golf staan, gek aan de Noordkust want daar is het zacht zand
, ruw en niet echt voor een normale personen auto. Die auto stond vast op het punt waar wij ook vast hebben gestaan, dus Jesse loopt er heen en vraagt kan ik je helpen. Man ontzettend blij want hij zat met een klein baby’tje en meisje van 6 in de auto. Wij die man proberen te helpen. Jesse en die man banden proberen uit te graven, ik achter het stuur ( ik dacht wow mooie bak dit hoor ) maar ja dit lukte niet. Wij konden hem er ook niet uit trekken met onze auto want wij hebben geen 4x4. Komt er een 4x4 auto voorbij rijden, dus Jesse zegt ga vragen anders of hij je eruit kan trekken en met een beetje tegenzin gaat die man vragen of hij geholpen kon worden, ik dek dat die man zich schaamde om vast te staan. Is ook wel logisch want wie gaat er met zon auto in het mulle zand. Ik bleef even bij de kinderen van hem staan, maar ja ik vond het wel vreemd. Man alleen, twee kleine kinderen, baby huilde alleen maar, ik dacht ik ga wat vragen aan het meisje. Heel leuk gesprekje gehad met dat meisje en ik was weer een beetje gerust gesteld. Wat ook vreemd was, ze hadden niks bij zich geen water of wat te eten. Dus ik heb het kleine meisje en de baby water gegeven. Gelukkig kon de baby daarna weer lachen, het klein ventje had dorst en honger. Al met al kwam alles wel goed. Want die man is door de andere auto eruit getrokken. Maar toch vond ik het een raar verhaal want wie gaat er nou met twee kleine kinderen op pad, zonder drinken, weinig benzine naar de noordkust? Die man was ons heel dankbaar en vertelde waar hij werkt en als we hem ooit nodig hadden we hem daar konden vinden. Wat ik ook raar vond was dat de man die geholpen heeft met de auto eruit trekken eigenlijk liever was doorgereden want eigenlijk had hij wat anders te doen.
Toen ik terug liep naar mijn eigen auto auto stond er een man een peukie te roken, die had staan kijken en dacht niet even goh laat ik helpen. Zegt hij tegen mij, zijn dat vrienden, ik zeg nee ik ken die man niet. Alleen die blonde dat is mijn man. Oh zegt hij en dan help je hem gewoon, ik uh ja natuurlijk. Maar onder het rare gesprek komt Nala bij me staan en Scott denkt ook he leuk iemand waar ik mee kan spelen, bijten dus ;). Zegt die vent uh bijten ze ik zeg ja als jij ze wat doet wel ja en die kleine pup bijt wel. Hahaha die man wist niet hoe snel hij weer in de auto moest en reed weg. Nou nou wat een weekend avontuur weer. Zo maak ik dus nog steeds nieuwe dingen mee. Gekke dingen maar ook zeker leuke dingen.

Deze week mocht ik ook nog mee met mijn vriendin naar de 20weken echo. Oh wat blijft het bijzonder om te zien. Dat zon lief klein wondertje in je buik groeit. Weet ik nu wat het wordt? Uhm misschien wel, of misschien ook niet. Hahahahaha tja. Nee gekheid, ze willen het niet weten en de baby lag met de benen gekruist dus kon ik niks zien. Want ik heb natuurlijk staan loeren ;).

Nu ga ik even met de honden een rondje lopen en ga ik maar mijn dagelijkse dingen doen! Ayo en tot de volgend keer!